Özledim.
bakırköyden trene atlayıp sirkeciye giderken yeşilliklerin arasindan trenle geçerken kulaklığımı takıp müzik dinlemeyi özledim.
Bir elimde karton bardakta çay diğer elimde çanta trende seyahat etmeyi özledim.
sallanarak gazete okumayı özledim.
Kısacası ben banliyö trenini ve o muhteşem yemyeşil güzergahı özledim.
Artık o muhteşem tren yok, o yemyeşil güzergah betonlaştırılıyor ve biz buna seyirci kalıyoruz.
Hatıralarla dolu Sirkeci Halkalı banliyö treni hattı tarihe karıştı. En son 2012 yılının mayıs ayında kullanmıştım, 2-3 ay sonra da treni faaliyetten kaldırdılar.
Tarihimizi, değerlerimizi, hatıralarımızı yok ediyoruz.
Her gün biraz daha eriyoruz.
Kategoriler:istanbul
BİRTAKIM YAZILAR 
Bende bitmiştim ona.yazıyı okuyunca hatırladım.bahar günüydü.çok hoşuma gitmişti.ilk önce yadırgamistm.eski gelmişti gözüme.ama o sakinlik aklımda kaldı.
Şimdi onun yerine yüksek hızlı tren bile koysalar o eski ambiyansı, efsane ortamı asla bulamayacağız.
Kanarya durağı karşısındaydı evimiz. 25 yıl oluyor. o zamanlar maddi olarak iyi durumdaysan gerçekten güzel günlerdi. ama babam serbest meslek-işsiz falan olduğu için hep sıkıntılı, kışın hep üşüyerek geçti günlerimiz. Acaba resimdeki durak hangi durak. Çok mutlu oldum görünce. Ama o günlere ait çok güzel anılarımda var. mesela şu anda bina olan yerlerde erik-ayva ağaçları vardı :))
Vay be demek ne kadar değişmiş 🙂 sirkeci hattı güzel bir güzergahdı, oranın hangi durak olduğunu hatırlamıyorum. yeşilköye yakın olabilir.