15 yaşındayken aklıma birden esti, eminönü’ nden 3 tane civciv aldım. Çok heyecanlıydım, yaşadığım duyguya gereksiz bir heyecan desem daha doğru ifade etmiş olurum. Küçükken de civciv beslemiştim, bir süre sonra ölmüşlerdi ve çok üzüldüğümü hatırlıyordum. Belki bu sefer daha uzun yaşatırım umuduyla aldım civcivleri. Hayvancağızlar 2 hafta dayanabildiler. Eee tabi,bunlar makine civcivi çok kırılganlar, köydekiler gibi değiller. Apartman dairesinde nereye civciv besliyorsun diye sormazlar mı adama ? Öldüler, yalandan biraz üzüldüm. gerçekleri söylemek gerekirse 2 hafta dayanmalarına şaşırmıştım. Sonuçta, kendimi kandırmıştım ve tekrar mutsuz olmuştum.
Kategoriler:kişisel yazılar
BİRTAKIM YAZILAR 
vuslat da aynı cümlede hasret de
dünyaya sığmayan avuçlarına sığar
bir yetim söze başladı mı
ne güneşler doğar….
Benim de küçükken bir civcivim vardı. Baya da büyümüştü. Bir gün balkondayken kedi aldı. O günden beri Kedilere bir antipatim var :((((
alın bir kedi besleyin, antipatiniz geçer 🙂
Emin değilim o konuda hdhahshshs