Teknoloji kelimesinin kökünün Türkçe olabilme ihtimalini sevdim. Belki de Türkçedir. Bakmak lazım. Teknik kelimesinden geliyor olabilir. Onun bunu bırakalım sadede gelelim. Türk toplumunun hastalık derecesinde bir bağ kurduğu tekno hayat, vücuttaki kanserli hücreler gibi oldukça zor çıkacağa benziyor. İlkel Afrika kabilelerine dönmek gibi bir amacım asla yok. Ama iphone’ u olmazsa ölecek hastalığına tutulmuş milyonlarca gencin yaşadığı bir ülke olmaktan utanç duyuyorum. Utanç duymamın ana sebebini marka takıntısı oluşturuyor diyebilirim. Bu kadar abartılan markalar insanların gözünü kör etmiş durumda.

Yurtdışına çıkmış insanların hep söylediği cümlelerden biri ; ” Yurtdışında insanlar bizim kadar teknolojik ve lüks yaşamıyorlar, ellerinde eski telefonlarla geziyorlar”  vb vb. Bu tespite kalben inanıyorum. Bizim kadar lüks yaşayan başka bir millet daha yok. Her şeyin en iyisi olsun mantığıyla hareket ettiğimiz için gittikçe tüketim canavarına dönüşüyoruz. O da yetmiyor bazı teknolojik nimetleri bir statü göstergesi olarak kullanıyoruz. Ne kadar ayıp değil mi ?

Teknolojinin hayatı kolaylaştırdığı büyük bir gerçek. Ama bunun yanında insanları tembelleştirdiği, soyutladığı gerçeği de ortada. Soyutlanmak isteyen insanlara bir şey demeyeceğim ama gayet hayatın içinde olup, teknoloji furyasından olumsuz manada nasibini almış insanları görünce hafif endişe duyuyorum. Toplumun fikirsel tortularını temizlemek ve insanları biraz daha sosyal yaşam endüstrisine yöneltmek çok zor gözükse de bunu başarmaya inanmak bile benim gözümde bir başarı sayılır.

Ülkemizdeki teknoloji anlayışı da bir garip. Mesela, teknoloji denildiğinde aklıma direkt Google, Samsung ve Apple gibi belli başlı firmalar geliyor. Oysa uzay çağında yaşıyoruz, uzay çalışmalarını falan yok sayamayız çünkü asıl teknolojiyi kullanan bunlar. Uzun lafın kısası ; Statü kaygısı güdülmeden satın alınan ve kullanılan teknolojiye her zaman saygımız var.