Herkese merhaba,

İnsanlık olarak zor bir sınav verdiğimiz şu günlerde birkaç kelam etmek istiyorum. Bu sefer dünya olarak baltayı sağlam taşa vurduk. Ne yazık ki 5 ay önce sonu belirsiz bir yola girildi. Coronavirüs (covid-19) ortaya çıktı. Pandemiye dönüşen bu virüsün etkilerini hemen yaşadık. Hayatlarımız kilitlendi, tüm planlarımız değişti.

Nasıl oldu bu virüs ortaya çıktı ve yayıldı ortada dolanan birçok teori var. Resmi kaynaklar hayvan pazarından çıktığını söylese de ben buna inanmıyorum. Böyle komplikasyonu yüksek bir virüsün ancak tasarlanması gerekir. 300 yıldır Çin’de içilen yarasa çorbasından virüs çıkması saçmalık. Neyse bu konu uzun, fazla girmeyeyim. 🙂

Alışma süreci

İlk zamanlar, virüsün abartıldığını ve boş yere yaygara yapıldığını düşünenlerden birisi olsam da sonradan işin ciddiyeti ortaya çıkınca fikirlerim değişti. Mesela ilk maskemi takıp caddede yürürken ve o sırada herkesin maskeli olduğunu görmek ilginç bir deneyimdi. Farklı bir çaresizlik hissettiğimi söyleyebilirim. İlk zamanlar maskeyle dolaşmayı garipsedim ve zorlandım. Ama herkes gibi ben de maske kullanma ve sosyal mesafe kuralına alıştım.

Ülkemizde ilk sokağa çıkma yasağı öncesi marketlerde büyük bir rezalet yaşansa da yavaş yavaş virüsle yaşamaya alışıyoruz. Kurallara alışmak zorundayız, çünkü bu basit bir mesele değil. Bu işin sonunda insan hayatı var ve maalesef bu işin şakası yok. En ufak bir rehavet virüsle mücadelede bizi geriye atabilir. Uzmanların sürekli bahsettiği ikinci dalga gelebilir.

Kolektif depresyon

Son aylarda yaşanan gelişmeler ve artan sokağa çıkma yasaklarıyla hepimiz bunaldık. Evlere kilitli kaldık, bir çeşit kafes sistemiyle yaşıyoruz. Net rakam bilmiyorum ama yüz binlerce belki de milyonlarca insan işini kaybetti. Zaten virüs öncesinde de ortalık iflas edenlerle doluydu. Şimdi bunları en az iki ile çarpın. İşsizlik rekor seviyelere ulaşacak gözüküyor. Bu son süreçte toplumda depresyonun tavan yaptığını düşünüyorum. Bunda en büyük payı giderek artan ekonomik kriz oluşturuyor. virüs de üstüne gelince iyice arttı. Devletin açıkladığı kısa vadeli planları yetersiz bulmakla birlikte ücretsiz izin olayını mantıklı bulmuyorum. Bu süreci en az hasarla atlatmamız ve ekonomik toparlanma için artık piyasalarla entegre uzun vadeli kriz planlarının oluşturulması gerekiyor. Yoksa işimiz yaş.

Tüm sağlık çalışanlarına bu süreçte gösterdikleri üstün çaba için teşekkürler.